فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 5، شماره 1، بهار 91 ، شماره پی در پی 15

چگونگی استفاده فردوسی از موسیقی در تأثیرگذار کردن متن

صفحه (0 - 0)
ماه نظری
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
کشف رازهای شاعرانه درنظام موسیقایی شاهنامه، از عواملی است که این اثر سترگ را جاودانه ساخته و سبب رستاخیز کلام، ویژگی سبکی و ممیزه زبان و بیان فردوسی گردیده است.مسئله این است که موسیقی شاهنامه فقط در چنبر وزن عروضی و موسیقی کناری محدود نمیشود، بلکه متغیرهایی که موسیقی شعر فردوسی را از دیگر شاعران، ممتایز میگرداند؛ گزینش و روابط حروف ،اصوات ،مکث،درنگ و ارتباط کلمات با یکدیگر وتأثیرگذاری هریک از آنهاست که باعث انعکاس صداها و آواها، خلقِ تصویر بصری وسمعی ،ایجاد حالات عاطفی گوناگون شده است. کاربرد کیمیای موسیقی، که بیواسطه ترین هنر، برای انتقال اندیشه، پیام و معانی است،در گِرو نظام واژه های شاهنامه، یعنی توازنها و تناسبهاست که درمجموعه آوایی و صوتی نهفته شده و بدینوسیله بسهولت با مخاطبان خود ارتباط برقرار میکند چون بعد از عاطفه که رکن معنوی شعر است ، وزن شعر که خود پدیده ای است طبیعی؛ شعر را مهیجتر میکند.در این مقاله غیر از وزن و موسیقی کناری در شاهنامه در زمینه های دیگری چون حرفاهنگ، واژآهنگ ،متناهنگ ترکیب و... که به هماهنگی بی نظیری انجامیده است به بررسی پرداخته ایم . تا اوج هنرمندی فردوسی را در مجموعه کاربردی موسیقی و تأثیر گذاری وی نشان دهیم .

کلمات کلیدی
موسیقی , هماهنگی , توازن , قافیه , فردوسی